13 marca 2024r. na Scenie Widowiskowej GCK-u odbyła się premiera przedstawienia teatralnego. Scenariusz spektaklu pt.: ”KOSMICZNE DZIEWCZYNY” w wykonaniu grupy teatralnej „LEPIEJ BYĆ NIE MOŻE” opiera się na książce pod tym samym tytułem. Książka opisuje historie 50 kobiet, które przyczyniły się do podboju kosmosu. Opis małych kroków po gigantyczne skoki, które odegrały fundamentalną rolę w historii badań kosmosu. W spektaklu wzięło udział 8 dziewczynek, które wcieliły się kolejno
w role: programistek, inżynierek, pielęgniarek, matematyczek, astronautek, dowódczyń. Był to trudny spektakl, pełen symboli, porównań, analogii oraz specyficznego opisu i tym samym języka (naukowego).

Przedpole podróży kosmicznych otworzyła nam Kalina Dziedzic, wcielając się w postać Ady Lovelace, która wymyśliła prototyp komputera. Weronika Kukułka oprócz kilku ról drugoplanowych, w spektaklu odegrała scenę pilotki Jerrie Cobb. Julia Dreczko jako pielęgniarka Dee O’Hara, śledziła początki wyścigu kosmicznego. Po kilku miesiącach stacjonowania w bazie lotniczej wezwano ją na przylądek Canaveral, aby mogła zająć się astronautami i ich rodzinami. Uczestniczka misji Mercury, Gemini, Apollo i Skylab. Karolina Dreczko jako Katherine Johnson, matematyczka, która wyznaczyła tor ruchu statku kosmicznego Mercury. Mimo, że wprowadzono już komputery, Katherine osobiście sprawdzała wszystkie obliczenia, z czasem wyliczając też trajektorie lotów w ramach programu Apollo, który wyniósł na Księżyc pierwszego człowieka. Martyna Zaprzelska w roli Poppy Northcutt- inżynierki, która pracując w NASA przetarła szlaki kobietom w tradycyjnie męskim świecie. O prawa kobiet walczy do dzisiaj. Amelia Jastrzębska wcieliła się w rolę Laurel Clark, lekarki i astronautki. Jej postać brała udział w rejsie promu kosmicznego Columbia. Był to jej pierwszy lot w kosmos. Podczas podróży w stronę Ziemi wraz z wejściem wahadłowca
w atmosferę przez otwór w uszkodzonym skrzydle przedostały się gorące gazy. Wysiłek Laurel Clark przyczynił się m.in. do udoskonalenia kuracji przeciwnowotworowych.

Olga Szczyligar jako inżynierka Berti Brigitte Meisinger. Z czasem została pierwszą europejską kierowniczką misji. Jako, że kobietom nie pozwalano wówczas stawać za sterem, pragnęła zostać specjalistką do spraw łączności, żeby ściśle współpracować z kapitanem jednostki i zostać w centrum wydarzeń. Pokazała się jako znakomita i przebojowa organizatorka.

Agata Arczewska jako inżynierka z Japonii Noriko Shiraishi – jej bohaterka kierowała się w życiu potrzebą spełniania marzeń
i stawiania czoła największym wyzwaniom. Jej postać przypomina znany mit o Ikarze, który pragnie wzbić się wysoko. Jednakże postawa jej bohaterki ten mit przezwycięża, gdyż sama Noriko spełnia pragnienie o wystrzeleniu rakiety. Została pierwszą kobietą na takim stanowisku.

I oczywiście przedstawienie nie mogło by się obejść bez psa Łajki, pierwszego zwierzęcia wyniesionego w przestrzeń kosmiczną 5 listopada 1957 roku (tutaj wielkie podziękowania dla rodziców Martynki za cierpliwość i tresurę pupila).

Spektakl kończy metaforyczne przesłanie o tym, że pierwsza osoba, której dane będzie odcisnąć ślad stopy na Marsie, przyszła już zapewne na świat. Być może tą osobą jesteś Ty Warto wspierać młodych ludzi gotowych pójść za swoimi marzeniami.

Nawiązując do święta – dnia kobiet – chciałybyśmy podkreślić fakt, że kobiety na całym świecie wciąż przekraczają granice, udowadniając, że inteligencja i odwaga nie mają płci.

Dziewczyny wraz z pomocą instruktor wykonały dekoracje do spektaklu.

Olbrzymie podziękowania należą się Angelika Głogowska-Piwowar -Instruktor Tańca- za poprowadzenie układu choreograficznego. Bardzo nowoczesny i dynamiczny, świetnie wpisał się w konwencje spektaklu. Był to już drugi układ, który dla nas poprowadziła.

Dziękujemy pięknie rodzicom dziewczynek, za okazane wsparcie podczas przygotowań do premiery

Scenariusz, reżyseria i prowadzenie grupy „LEPIEJ BYĆ NIE MOŻE” Kamila Klimczak – Instruktor Gminnego Centrum Kultury.